Dag 9 van Spilamberto naar Poretta

Na het ontbijt gaan we vandaag een nieuw avontuur aan. Tot nu toe waren de meeste wegen vlak, maar nu gaan we flink klimmen, de bergen in. Eerst nog een voorraad yoghurt en bananen inslaan bij de Lidl en dan gaan we. Het valt op dat we alleen maar Italianen in auto’s zien, bij de huizen en in dorpen zie je nagenoeg niemand lopen of fietsen, te warm denken wij.

Ik bedenk me ook dat we de laatste tijd alleen maar in hotels overnachten, er zijn geen campings te zien. Dat is heel comfortabel, maar betekent ook dat ik tent, slaapzak, luchtbed, kookgerei, gastankje etc eigenlijk voor niks de bergen over fiets.

Tussen de middag besluiten we in Zocca te lunchen, pasta en pizza, dat eet bij hoge temperaturen makkelijker weg dan droog brood. Helaas kost dat veel tijd, de bediening is erg traag en het eten serveren duurt nog langer. Een paar uur later gaan we weer verder, nog meer klimmen en dalen. We bereiken de pas (859 m) en gaan afdalen.

Onderweg bij een waterbron komt ook een Italiaanse dame op de fiets even wat drinken. We raken in gesprek. Als ze hoort dat wij uit Nederland komen, vertelt ze enthousiast dat ze volgende maand naar Nederland gaat fietsen, met z’n vieren. Ik schrijf mijn adres op een papiertje en nodig haar uit om bij ons te komen overnachten. Benieuwd of Luana Invita uit Modese inderdaad langs komt, zo tussen 20 en 30 augustus!

We gaan door naar Poretta en zoeken daar een hotel. Dat valt tegen: de meeste hotels zijn uitverkocht of peperduur. Het blijkt dat er een Poretta soulfestival plaatsvindt (affiche Otis Redding!). We gaan dus terug naar het eerste hotel dat we in eerste instantie te duur vonden. Geen airco! Voordeel is wel dat we savonds door het stadje kunnen lopen en bij een van de vele kraampjes een lekker Italiaanse specialiteit kunnen scoren.