Dag 13 Volgens Manus: gekkenwerk!

De stelling dat Fransen tegenwoordig vriendelijker zijn tegen fietstoeristen, werd vakkundig ontkracht door de serveerster die ons gisteravond bediende. Ze negeerde ons, werd door een collega onze kant opgestuurd, keek chagrijnig en deed chagrijnig. Toen ik een tweede drankje wilde bestellen, riep ze vanaf twee tafels verder wat we wilden hebben. Ik zei dat ze eerst maar dichterbij moest komen. Ging ze expres eerst nog naar binnen: j’arrive, riep ze nog. Ik was graag even haar baas geweest.
Goed geslapen op de camping, ontbijtje en toen wilden we gaan: regen! Toch maar gestart, eerste stuk ging nog, regen hield op. Door een mooi landschap kwamen we opeens in Zwitserland. Geen lid van de EG, maar geen douanier of grenspost te bekennen!
In het eerste het beste dorpje Zwitserse francs gepind en boodschappen gedaan. Geschrokken van het hoge prijspeil! Potje jam: 5 Francs is ongeveer 5 euro.
En toen kwam de eerste col, het bordje onderaan sprak over 5 km lang 12%, maar dat was het gelukkig niet. Toch pittig. Vooral omdat het begon te regenen, zo rond 11 uur en dat hield niet op.
Dus moesten we lunchen onder een afdak bij een houtverwerkingsbedrijf en daarna in stromende regen de helling op. Pittig! En koud!
Onderweg wel een mooie kloof waar we doorheen gingen, met spectaculaire watervallen!
Een warme choco onderweg hielp wel, maar van korte duur. Het laatste stuk naar Biel deden we met de trein, dat was ook aanbevolen door de reisgids, omdat het laatste stuk langs een drukke snelweg zou gaan.
Ik zag dat de trein over 3 minuten zou komen, zat te vechten met de ticketautomaat, maar kwam er niet uit. Dus snel de trein in zonder ticket. Dat liep goed af, we werden niet gecontroleerd.
In Biel, een grote stad, nooit van gehoord, door de regen naar hotel Metropol. Daar zijn we nu aan het bijkomen. Er is een bad in onze kamer, daarin ben ik heerlijk opgewarmd! Manus gaf de samenvatting van onze inspanningen deze dag: gekkenwerk!


Courtavon - Biel 51 km, 800 hm, 68 km max.