Dag 5, Luxemburg!

Gisteren had ik net mijn verslag afgesloten en verstuurd, toen een jongeman de camping opkwam en zich naast ons installeerde. Er ontstaat dan het bekende gesprek: “Waar kom je vandaan, waar ga je naar toe?” Waaruit bleek dat hij rechtstreeks van Maastricht naar Bastogne was gefietst: 150 km! Daar stonden wij met onze 51 km en het “zwoegen”! Ik gooide het maar gauw op het leeftijdsverschil: 37 jaar (!) geleden deed ik ook 150 op een dag. Wel bijzonder hoe onze buurman reisde: een tent waarin hij net paste en verder niets, een pannetje heet water waarin hij zijn kant-en-klare maaltijd oploste en een gekregen fiets.
En ‘s morgens toen wij met slaperig de tent uit kropen, stond hij al klaar om te vertrekken! Een echte diehard!
Onze dag begon goed: het bleek dat de route van Bastogne naar Wiltz over een Ravel-baan ging: 20 km door een prachtige omgeving en steeds naar beneden! Prachtig onderweg: de berm werd mechanisch gemaaid, door een man op een maaimachine, aangedreven en getrokken door twee grote trekpaarden!
In Wiltz aan de koffie, dat wil zeggen de vaste prik: Manus cappuccino en ik warme chocolademelk. Onze waarneming: in België doen ze geen geschuimde melk op de cappuccino, maar een forse portie slagroom!
Overigens gebeurde me iets wat me elk jaar overkomt: ik raak iets kwijt! In het café vroegen we naar de supermarkt, die bleek 150 meter verderop, maar ook wel 150 meter lager: een heel steile weg naar beneden. Ik ging met de fiets, Manus lopend. Na de boodschappen liep Manus terug en ik probeerde omhoog te fietsen, het ging van 11 naar 17%! Weer bij het café aangekomen, wilde ik op de fiets stappen en miste mijn handschoenen. Gevraagd in het café: nee. Toen pas ik ontdekte ik dat mijn hele stuurtas miste, met daarin handschoenen, paspoort, portemonnee, telefoon etc! Terug naar de supermarkt: gelukkig, hij stond nog bij de kassa! En toen weer die 17% omhoog...
En vervolgens flink wat klimwerk, tot we bij de rivier Alzette kwamen, daar ging het geleidelijk op en neer. We zagen overal nog sporen van de wateroverlast: aan de oevers lagen een koelkast, stoelen, delen van een caravan, van alles. Eindpunt Ettelbruck. We vroegen naar een camping en twee keer was het antwoord, ja, er is een camping, maar of die wel open is, na al die wateroverlast? We gingen op pad, volgden de borden “camping” en gingen steeds hoger en verder de stad uit. Na 2 km bleek daar de camping, open en prima voor elkaar! Heerlijke douche en niet zelf koken, nee nee, we laten ons weer verwennen! Veel Nederlanders hier op de camping overigens!
Bastogne- Ettelbruck 61 km, 630 hoogtemeters

NB we lezen net op het nieuws dat Luxemburg aan Amazon €746 miljoen boete heeft opgelegd. We weten het niet, hoeveel euro is dat per Luxemburger?